1196 slachtoffers, dat is de balans van massa schietpartijen, als je uitgaat van ten minste vier doden per geval, zoals de Washington Post doet (wapo.st/massshootings). In dit blog is al eens opgemerkt, dat de ware terrorist niet die ene idioot met een oorlogswapen is die om zich heen schiet.
De ware terreur zit in het systeem dat het mogelijk maakt dat iedere idioot een wapen kan kopen. Angst voor de ander lijkt een belangrijke voedingsbodem die het systeem overeind houdt, samen met de enorme invloed van clubs als de National Rifle Association met zo’n vijf miljoen leden.
Tot nu toe zijn er 165 mass shootings bekend vanaf 1966. Het aantal slachtoffers per jaar neemt toe, meer dan 100 in 2017. De tijd tussen de moordpartijen wordt korter, van 342 dagen tussen 1966 en 1974 tot 53 dagen vanaf 2015. En elke keer na zo’n slachtpartij breekt de pleuris uit en wordt er gepleit voor strengere wapenwetten. Totdat de publieke aandacht weer verslapt.
De kans dat je het slachtoffer wordt is minimaal. Maar de angst om het willekeurige slachtoffer te worden van een schietpartij hakt er telkens opnieuw in. Dat maakt het lastig om strengere regels door te voeren. De NRA en de wapenindustrie varen er wel bij.
De angst voor de andere wordt volop politiek misbruikt, kijk naar het immigratie beleid, kijk naar de vluchtelingen, kijk naar Trump’s uitlatingen naar Congresleden met een immigratie achtergrond. Deze demonisering van de ander is gevaarlijk. En het gaat al verder: vluchtelingen in detentie, kinderen worden gescheiden van ouders, deportatie. Hebben ze niets geleerd van de jaren dertig? De moordenaars voeden zich daarmee en richten zich in toenemende mate op groepen, die in hun ogen afwijken van de blanke Amerikaanse cultuur.
Vreemd blijft natuurlijk, dat die 1200 doden in 53 jaar zo veel meer aandacht krijgen dan de gebruikelijke 36.000 doden door vuurwapengeweld per jaar in de USA. Tijdens de twee dagen van de schietpartijen in El Paso en Dayton met 31 dodelijke slachtoffers vielen elders in de USA 106 doden als slachtoffer van vuurwapengeweld. Vuurwapengeweld hoort kennelijk bij het leven in de USA, een afschuwelijk aspect van de Amerikaanse cultuur.
Update 16 augustus 2019
Redactionele reactie in The Lancet van 17 augustus, enkele citaten:
…….a resolution to stop mass shootings and the catastrophic cycle of gun violence cannot occur without a deep reckoning with underlying cultural forces……..In August, 2019, the National Council for Behavioral Health released a report, “Mass violence in America: causes, impacts, and solutions”, examining the relationship between mental illness and mass shootings. As a framework, the report suggests that a community-wide problem requires community-wide engagement and involvement to find points for intervention before violence occurs. The report concludes that although psychological and social functioning aspects might figure modestly in the constellation of factors that spur mass violence, to suggest that a diagnosable psychiatric illness is a “necessary or sufficient” risk factor is a great and damaging oversimplification, increasing stigma, promoting less effective policy strategies targeting a subset of individuals than more inclusive gun-control laws, and diverting attention from other mediating factors………
…….Republicans and the National Rifle Association (NRA) continue to propound unfettered access to firearms as an expression of liberty, stymieing legislation prohibiting high-capacity firearms, challenging universal background checks, and opposing extreme protection orders temporarily removing firearms from those deemed at risk. The far right and the Trump administration have fomented and normalised white nationalist sentiment and entitlement with anti-immigrant rhetoric, which is amplified by conservative media and then consumed by the disenfranchised. The First Amendment (protecting free speech) and the Second Amendment (the right to bear arms) have become weaponised and mass shootings are one of the byproducts.
