Marijn Poels: Return to Eden

De filmer Marijn Poels (marijnpoels.com) heeft zijn derde documentaire over het klimaat gemaakt. De eerste film uit 2017 met titel “The Uncertainty has Settled” werd door klimaatactivisten scherp aangevallen, hij werd zelfs persoonlijk bedreigd (hier en hier). Poels wilde daarmee de onzekerheden die kleven aan het klimaatdebat aan de orde stellen. Een onwelkome boodschap in de rond het klimaat gepolariseerde wereld.

Over het onvermogen om juist om te gaan met afwijkende meningen over het klimaat produceerde Poels een tweede film: “Paradogma” (hier). En nu is de trilogie compleet met “Return to Eden”. Het klinkt een beetje als terug naar de natuur, naar het aards paradijs, maar de toon is zeer serieus.

Poels verdiept zich in de wisselwerking tussen klimaat en landbouw. Hij laat verschillende invalshoeken zien, van kleinschalige initiatieven voor lokale productie, zoals in Duitland, en herstel van woestijnbodem tot vruchtbaar land in de Sinaï en Zimbabwe, met mogeljk indirecte bovenregionale klimaateffecten, tot productie van groente met vergaande technologie in besloten ruimten bedoeld voor consumenten in stedelijke gebieden. Zo voegt hij weer impulsen toe aan de klimaatdiscussie.

De film is online te zien:  https://youtu.be/1s4vWrHw3WY

 

Trump in nauwe schoentjes

“De grote miieu-activist”

Met de verkiezingen in zicht springt Trump in het rond als een kat in het nauw. Hij heeft met zijn acties tegen de Environmental Protection Agency, het herroepen van veel milieuwetten en het terugdraaien van milieunormen zichzelf gekenmerkt als anti-milieu activist. De klimaatkwestie was een hoax volgens hem. In de huidige verkiezingscampagne heeft hij last van dat imago, om zwevende stemmen aan te trekken. In dit blog is al meerdere malen over zijn acties geschreven.

Zo heeft hij deze week in het door een Republikeinse gouverneur geleide Florida opeens een wet getekend die een verbod legt op het boren voor de kust en daarbij zich “The No. 1 environmental president since Teddy Roosevelt” genoemd. Een gotspe gelet op zijn afbraakacties in de afgelopen jaren ten opzichte van het milieu en het klimaat.

Het wordt sowieso moeilijk opboksen tegen het beeld van pathologisch leugenaar, als narcist die alle roem en eer naar zich trekt en telkens vertelt dat “under my leadership” zo veel goeds wordt verricht. Een ware Nero, al twittert hij in plaats van zingen zoals zijn Romeinse voorganger.

Zo wist hij al in februari van de ernst van het Covid-19 virus (interview met Bob Woodward die dat heeft opgenomen). Vervolgens deed hij wekenlang niets, met als gevolg, dat het dodental boven de 190.000 is gestegen in de VS.

Zijn houding ten opzichte van de huidige protestbeweging (BMA) heeft kwaad bloed gewekt. Veel prominente republikeinen keren zich publiekelijk van hem af. Uit die hoek komen felle anti-Trump advertenties in de media.

Zijn omgang met en grove beledigingen (losers, suckers) aan het adres van de “military”, van nog-actieven, van veteranen tot dode militairen, zijn niet alleen dom met het oog op het aureool dat de strijdkrachten in de VS omringt. “Honor” is een sleutelbegrip van de militaire waarden in de hele Amerikaanse maatschappij. Velen voelen zich daardoor zwaar in hun eer en vaderlandsliefde aangetast. Dom, zeker in verband met de verkiezingen, maar misschien ook wel link. Militairen hebben een hekel aan Trump, de dienstweigeraar (draft dodger) in de tijd van de Vietnam oorlog. Trump mag zijn kennis van de geschiedenis – toch al gering  – wel even opfrissen voor wat betreft het lot van Nero, zijn grote narcistische voorganger.

Airco kopen? Misschien nog een jaartje wachten of gewoon wennen?

In NRC van 5 september staat een artikel van Paul Luttikhuis (@pluttikhuis) over zijn idee voor het mogelijk aanschaffen van een airco. Hij heeft op het nippertje besloten om de hitte van deze zomer te weerstaan zonder een koelende airco.

Luttikhuis voert enkele saillante cijfers op van het Internationaal Energie Agentschap rond het gebruik van airco’s. Als iedereen straks een airco gaat aanschaffen hangen er tegen 2050 zo’n 14 miljard aan de gevels. Elk met een behoorlijk energieverbruik afhankelijk van het type en aantal draaiuren per jaar. Luttikhuis verwijst daarvoor naar een pagina van Milieu Centraal. Naast dat verbruik wordt  het totale klimaateffect nog meer versterkt, vanwege de fluorkoolwaterstoffen als koelmiddel in de airco’s. Dat zorgt voor een extra CO2 emissie.

Extra UHI effect van airco’s

Interessant wordt het als blijkt dat zo’n toename van airco’s an sich ook bijdraagt aan het Urban Heat Island effect, zeker in de grotere steden. Een mooi voorbeeld daarvoor is een studie van Metéo France, van Cecile de Munck et al. “The influence of air- conditioning on street temperatures” en in “How much can air conditioning increase air temperatures for a city like Paris, France?” Daaruit blijkt dat de nachttemperatuur als gevolg van het groeiende aantal airco’s in het stedelijk gebied van Parijs met 2 °C kan stijgen, ten opzichte van de huidige situatie (REAL-AC). Zie ook dit blogartikel.

Adaptatie?

Luttikhuis heeft kennelijk zelf proefkonijn gespeeld om te zien of aanpassing aan hogere temperaturen mogelijk is. Vito Muggeo van de Università degli Studi di Palermo is een specialist in biostatistiek en heeft daarnaar onderzoek verricht, zoals naar de adaptatie en sterfte onder Sicilianen, die indertijd zijn gemigreerd naar het koelere Milaan. Zij bleken beter bestand tegen hoge zomerse temperaturen dan hun medeburgers van Milanese oorsprong, mogelijk een teken van blijvende aanpassing aan hogere temperaturen, zie hier: “The effect of birthplace on heat tolerance and mortality in Milan, Italy, 1980–1989” In dit blog zie.

Hannah Pallubinsky van de Universiteit Maastricht is twee jaar geleden gepromoveerd op het onderwerp ”Humans and warm environments”, een verzameling van acclimatisatiestudies. Proefpersonen werden blootgesteld aan korte en langdurige warmte. Effecten werden gemeten op de menselijke fysiologie, gezondheid en gedrag. Daaruit bleek een zekere mate van aanpassing. https://www.gildeprint.nl/flippingbook/6056-humans-and-warm-environments/5/#zoom=z

In dit blog nog andere artikelen over het UHI effect, hier, hier, hier en hier. Het laatste artikel zoekt een verband tussen het UHI effect en bevolkingsomvang.

Kernenergie in België: Tihange 2 mag nog even draaien

In dit blog is al vaker over kernenergie in België geschreven. Er zijn nieuwe ontwikkelingen rond Tihange 2. In de wand van eenheid 2 van de Tihange centrale werden in 2012 kleine scheurtjes – zogenaamde waterstofvlokken – gevonden.

Het begin van een lange strijd tussen tegenstanders van kernenergie die een ongeval vreesden, de firma Engie Electrabel, uitbater van de centrale, de Belgische Staat en de nucleaire toezichthouder FANC, die voorlopig eindigde voor de Nederlandstalige Rechtbank van Eerste Aanleg in Brussel. Zie voor een kort overzicht dit artikel .

Nederlandse en Luxemburgse gemeenten, Duitse steden en deelstaten, en actiegroepen hadden de rechtbank gevraagd om de beslissing van het FANC (2015) om Tihange 2 (en bij insluiting ook Doel 3) opnieuw op te starten nietig te verklaren. De eis werd ondersteund door zo’n half miljoen handtekeningen. De eisers beschikten over rapporten van deskundigen, die zeer kritisch werden beoordeeld door onder andere de Nederlandse toezichthouder Autoriteit Nucleaire Veiligheid en Stralingsbescherming (ANVS). De uitbater en FANC zetten daar drie jaar intensief onderzoek in samenwerking met andere onderzoeksinstellingen in binnen- en buitenland tegenover. Zie het dossier

Gisteren 2 september 2020 deed de rechtbank uitspraak en heeft het verzoek van de eisers afgewezen. Tihange 2 mag open blijven en wordt pas in 2023 gesloten. Uiteraard is dat een grote teleurstelling voor de eisers, die vinden dat de rechtbank hun klachten niet serieus heeft behandeld. De vrees voor een ongeval blijft, aldus de eisers, die recent ook hebben gewezen op de risico’s van een neerstortend vliegtuig, waartegen de eenheden van de centrale niet bestand zouden zijn.

De Waalse regering heeft inmiddels een rapport gevraagd over de toename van het vliegverkeer boven de Tihange centrale vanaf de luchthaven Bierset bij Luik.

De eisers gaan niet in beroep, Tihange 2 zal immers in juni 2023 uit bedrijf worden genomen, en daar zal men scherp op letten. Dan heeft procederen gelet op de korte periode weinig zin meer. Alhoewel daar enige onzekerheid bestaat in verband met de vorming van een nieuwe federale regering, die mogelijk andere beslissingen kan nemen.

Uiteraard zijn Engie Electrabel en het FANC wel tevreden met de uitspraak van de rechtbank. Zij zien het als bevestiging en goedkeuring van het onderzoek naar de integriteit van de reactorvaten. Het FANC heeft volgens de rechtbank zorgvuldig gehandeld. FANC eiste een tussentijdse stillegging van de reactor, en dwong Engie Electrabel om motiveringsdossiers voor te leggen. FANC deed vervolgens zelf een grondige studie, met de hulp van talrijke internationale deskundigen. De rechter verklaarde ook dat het FANC het publiek voldoende had geïnformeerd.

Armoede in de VS

Philip Alston, speciaal rapporteur voor de VN inzake armoede en mensenrechten heeft afscheid genomen na zijn 6-jarig mandaat als onafhankelijk rapporteur. In die functie heeft hij na een intensieve voorbereiding11 landen bezocht , en daar onderzoek verricht naar armoede. Hij schreef 12 thematische rapporten over o.a. klimaatverandering, ongelijkheid en privatisering. Ze staan hier online,

Alston is overigens in mei 2020 opgevolgd door Olivier de Schutter, van de universiteit UCLouvain in België. Zijn mandaat loopt tot 2026. Hij heeft al veel ervaring op het gebied van mensenrechten, het recht op voeding en als lid van het UN Committee on Economic, Social and Cultural Rights.  

Als afronding van zijn mandaat heeft Alston op 6 juli een rapport uitgebracht “The parlous state of poverty eradication” over de wereldwijde armoede, die in tegenstelling tot kennelijk gangbare opvattingen nog lang niet is uitgeroeid. Als men (extreme) armoede meet langs een arbitraire meetlat, dan hangt het resultaat af van de betrouwbaarheid van die meetlat:

“By single-mindedly focusing on the World Bank’s flawed international poverty line, the international community mistakenly gauges progress in eliminating poverty by reference to a standard of miserable subsistence rather than an even minimally adequate standard of living. This in turn facilitates greatly exaggerated claims about the impending eradication” of extreme poverty and downplays the parlous state of impoverishment in which billions of people still subsist.”

Alston concludeert dat armoede (nog steeds) een politieke keuze is, een blijvend motto voor hem, bevestigd door alle onderzoeken. Waar ligt de armoedegrens eigenlijk?

De Wereldbank gaat uit van een arbitraire armoedegrens (international poverty line, IPL) van $ 1,90 purchasing power parity (PPP) per dag, die echter geen rekening houdt met de praktijk. Dat houdt in dat bijvoorbeeld een Portugees moet rond zien te komen van € 1,41 per dag, een lachertje. Die grens ligt ver onder de nationale limieten. Op basis van die grens leeft in Zuid-Afrika 18.9 % van de bevolking onder die grens, volgens de eigen Zuid-Afrikaanse limiet echter 55 %. Onder een realistischer limiet van  $ 5,50 zakt de armoede van 3.5 miljard tot 3.4 miljard mensen, met een verlaging van 67% naar 46% van 1990 tot 2015.

Armoede in de Verenigde Staten

In dit blog is al eerder geschreven over een onderzoek naar armoede in de UK, en over de waarschijnlijk beslissende invloed van armoedige wijken op de uitslag van het Brexit referendum in 2016. Nu de presidentiële verkiezingen in de VS voor de deur staan komt de mogelijke invloed van de Amerikaanse armoelijders in de belangstelling. Alston heeft in 2018 gerapporteerd over de armoede in de VS. Eerst maar eens wat cijfers en opvattingen uit dat rapport, en die zijn schokkend:

“The United States is a land of stark contrasts. It is one of the world’s wealthiest societies, a global leader in many areas, and a land of unsurpassed technological and other forms of innovation. Its corporations are global trendsetters, its civil society is vibrant and sophisticated and its higher education system leads the world. But its immense wealth and expertise stand in shocking contrast with the conditions in which vast numbers of its citizens live. About 40 million live in poverty, 18.5 million in extreme poverty, and 5.3 million live in Third World conditions of absolute poverty.⁴ It has the highest youth poverty rate in the Organization for Economic Cooperation and Development (OECD), and the highest infant mortality rates among comparable OECD States. Its citizens live shorter and sicker lives compared to those living in all other rich democracies, eradicable tropical diseases are increasingly prevalent, and it has the world’s highest incarceration rate, one of the lowest levels of voter registrations in among OECD countries and the highest obesity levels in the developed world.”

⁴ www.census.gov/content/dam/Census/library/publications/2017/demo/P60-259.pdf   

Een ontnuchterend beeld, dat door Alston in een ruimer kader wordt geplaatst van een enorme ongelijkheid in inkomen. 25 % van de 2208 miljardairs in de wereld zitten in de VS. Een procent beschikte in 2016 over bijna 39% van het totale vermogen. De door Trump ingestelde belastinghervorming begunstigde alleen de rijken en de grote bedrijven, de middenklasse en de armoelijders mogen het tekort bijpassen door verlaging van hun uitkeringen. En het gaat verder:

“The new policies: (a) provide unprecedentedly high tax breaks and financial windfalls to the very wealthy and the largest corporations; (b) pay for these partly by reducing welfare benefits for the poor; (c) undertake a radical programme of financial, environmental, health and safety deregulation that eliminates protections mainly benefiting the middle classes and the poor; (d) seek to add over 20 million poor and middle class persons to the ranks of those without health insurance; (e) restrict eligibility for many welfare benefits while increasing the obstacles required to be overcome by those eligible; (f) dramatically increase spending on defence, while rejecting requested improvements in key veterans’ benefits; (g) do not provide adequate additional funding to address an opioid crisis that is decimating parts of the country; and (h) make no effort to tackle the structural racism that keeps a large percentage of non-Whites⁷ in poverty and near poverty.”

⁷ www.census.gov/topics/population/race/about.html    

Aan het eind van het rapport volgen overwegingen en adviezen om het armoede probleem structureel aan te pakken. Volgens Alston ondergraaft de armoede de democratie in de VS. Veel te weinig arme mensen krijgen de gelegenheid om te gaan stemmen en zo mogelijk een ander beleid af te dwingen. Dat wordt systematisch tegengewerkt door allerlei secundaire regels, die niets met normaal burgerschap te maken hebben. Gevangenen die na hun vrijlating niet meer mogen stemmen. Zonder rijbewijs mag je niet stemmen, en dat rijbewijs is voor armoelijders moeilijk te krijgen. De politiek ziet ze als profiteurs, als fraudeurs, maar vooral als mislukkelingen, die zelf schuld dragen aan hun lot: dan moeten ze maar gaan werken. Racistische motieven spelen eveneens een rol. Natuurlijk komen bij de rijken en grote bedrijven net zo goed fraudeurs voor, maar dat wordt weggepoetst. En qua werkgelegenheid: die banen zijn er gewoon niet. En dat is met de coronacrisis alleen maar erger geworden.

Het zeer kritische rapport is destijds uiteraard niet met applaus begroet door Trump. De VS hebben zich inmiddels teruggetrokken uit de mensenrechtenraad van de VN.

Duitsers willen ondanks de coronacrisis milieubewust zijn

Op dit blog is al eerder geschreven over de houding ten opzichte van klimaat/milieu in Duitsland, hier en hier.

Met de huidige coronacrisis en de daarmee samenhangende reis- en contactbeperkingen is het interessant om de mobiliteit op dit moment te onderzoeken. Dat is nu recent in Duitsland gebeurd.

Steeds meer Duitsers laten de auto staan voor dagelijkse gebruik en dat willen ze in de toekomst doorzetten. In plaats daarvan wordt meer gebruik gemaakt van de fiets voor die dagelijkse verplaatsingen en in de toekomst ook steeds minder met het vliegtuig reizen. Dit komt uit een representatief onderzoek onder meer dan 3.000 personen, uitgevoerd door milieupsychologen van de Otto von Guericke Universiteit Magdeburg tussen begin april en eind juni 2020.

De huidige houding is vergeleken met vijf eerdere, recente landelijke onderzoeken. Enkele resultaten:

• 5 % rijdt minder met de auto vergeleken met vorig jaar
• 30 % geeft de voorkeur aan de fiets
• 44 % wilt in de toekomst meer fietsen of lopen (2019: 34 %)
• 7,5 % wilt minder vliegen (2019: 2%)
• 60 % heeft komend jaar minder vliegreizen gepland

De coronacrisis heeft het mobiliteitsgedrag beïnvloed. Er zijn minder verplaatsingen en die betreffen ook meestal kortere afstanden. Vandaar de voorkeur voor de fiets  of lopen boven de auto of openbaar vervoer, meer gebaseerd op een keuze voor milieuvriendelijke mobiliteit. Bij de keuze voor het minder vliegen speelt dat mede een rol, naast de onzekerheid in deze periode en financiële risico’s.

Er is verder gekeken naar de houding ten opzichte van milieu- en klimaatmaatregelen tijdens de pandemie. Ongeveer 90% vindt dit thema belangrijk tot zeer belangrijk, een lichte stijging. Een verbod op plastic verpakkingen wordt gesteund door bijna 80 % van de respondenten en ongeveer 50 % oordeelt positief over belastingvoordelen voor hernieuwbare energiebronnen en het verhogen van de prijs van vliegtickets.

De onderzoekers denken dat deze korte termijnveranderingen kunnen bijdragen aan blijvende gedragsveranderingen, aan een blijvende verandering van de levensstijl.

Duitsland: klimaat en Corona pandemie

In een lopend onderzoek onder meer dan 6000 Duitse huishoudens is tussen half mei en half juni 2020 een representatieve enquête gehouden over de houding ten opzichte van het klimaat tijdens de Corona pandemie.

• Uit de  enquête blijkt slechts 0,6 % besmet te zijn geraakt door het Coronavirus. De helft leed wel financieel verlies, bijna 8 % zelfs een groot of zeer groot financieel verlies.
• Klimaatverandering blijft een belangrijk onderwerp voor 70 % van de bevolking. Slechts 6 % vindt dat het onderwerp klimaatverandering sinds begin dit jaar minder belangrijk is geworden. 23 % vindt zelfs dat het de afgelopen maanden belangrijker is geworden.
• Ruim 63 % is voorstander van het verbinden van economisch en klimaatbeleid in de Corona-crisis: maatregelen ter ondersteuning van de economie moeten ook helpen om de klimaatdoelstellingen te halen. Sociale rechtvaardigheid is in dit verband nog belangrijker is dan klimaatverandering vindt 37%. Ongeveer 28 % van de huishoudens is van mening dat het heropleven van de economie een topprioriteit is en dat alle andere doelen, waaronder klimaatbescherming, ondergeschikt zouden moeten zijn aan dit doel.
• 62 % stelt dat publieke investeringen alleen mogen worden gedaan als ze helpen de CO2-uitstoot te verminderen. Een aankooppremie voor auto’s met klimaatvriendelijke motor wordt door 34 % ondersteund.
• Aan de andere kant vindt 69 % dat de stroomprijs omlaag moet.

De titel van het onderzoek: Klimapolitik während der CoronaPandemie: Betroffenheit und Einstellungen privater Haushalte in Deutschland

Daaruit de samenvatting:

Zusammenfassung

Dieser Beitrag liefert erste umfassende empirische Evidenz darüber, welchen Einfluss die Pandemie auf die Wahrnehmung von Klimawandel und Klimapolitik hat, inwieweit die Befragten gesundheitlich und finanziell betroffen sind sowie auch zur Einschätzung von klimapolitischen Aspekten bei wirtschaftspolitischen Maßnahmen, die zur Überwindung der Folgen der CoronaKrise ergriffen werden. Die wesentlichen Ergebnisse lauten wie folgt: Obwohl bislang nur wenige der Befragten direkt vom Coronavirus betroffen waren – 0,6 Prozent gaben an, nachweislich infiziert gewesen zu sein – macht sich eine Mehrheit Sorgen um die Auswirkungen der Pandemie. Knapp 77 Prozent der Befragten sorgt sich zumindest „mäßig“ um die eigene Gesundheit und die der Familie. Gut 86 Prozent sind mindestens „mäßig besorgt“ über die Folgen für den gesellschaftlichen Zusammenhalt. Dennoch bleibt auch der Klimawandel ein wichtiges Thema: Nur sechs Prozent der Befragten finden, dass der Klimawandel seit Jahresbeginn an Bedeutung verloren habe. 70 Prozent sehen keine Veränderung in der Wichtigkeit des Themas. 23 Prozent sind sogar der Meinung, der Klimawandel habe in den vergangenen Monaten an Bedeutung gewonnen.

 De enquête is uitgevoerd door het forsa marktonderzoeksinstituut in opdracht van o.a. de RWI – Leibniz-Institut für Wirtschaftsforschung. Hier is het persbericht.

 

Bevolkingsgroei Nederland: vol onzekerheden

Update 21-7-2020

In het tweede deel van deze post wordt een artikel in the Lancet besproken. Hieronder een tweet van het Institute for Health Metrics and Evaluation met een toelichtend video-tje.

Our latest study, “Fertility, mortality, migration, and population scenarios for 195 countries and territories from 2017 to 2100: a forecasting analysis for the Global Burden of Disease Study” was just published in @TheLancet.

Read the study online: https://t.co/uYuSYpGvRE pic.twitter.com/M2wU4N6l4h

— Institute for Health Metrics and Evaluation (@IHME_UW) July 14, 2020

De politiek wilt graag prognoses voor de bevolkingsgroei, die rekening houdt met vruchtbaarheid, leeftijdsopbouw, sterfte en migratie. De ontwikkeling van het aantal inwoners bepaalt immers veel beleidsvelden, als de economie, gezondheidszorg en uiteraard ook het milieu en klimaat.

Het CBS heeft daarvoor samen met het NIDI (Nederlands Interdisciplinair Demografisch Instituut) zeer recent een rapport uitgebracht over de ontwikkelingen:“Bevolking 2050 in beeld, Drukker, diverser en dubbelgrijs, Deelrapport Verkenning Bevolking 2050” .

Zoals de titel al aangeeft reikt de prognose tot 2050. Dit staat in de samenvatting:

Volgens de meest recente CBS-bevolkingsprognose, die eind 2019 is gepubliceerd, groeit de bevolking van 17,4 miljoen nu naar 19,3 miljoen in 2050. De nieuwe  bevolkings-varianten in dit rapport laten zien dat als de migratie, het kindertal en de levens-verwachting alle drie hoger zijn dan het CBS verwacht, de”bevolking tot boven de 20 miljoen inwoners in 2050 zal toenemen. Maar de onzekerheid over de hoogte van de bevolkingsgroei is groot. Als de migratie, het kindertal en de levensverwachting de komende dertig jaar alle drie laag zijn, zal de bevolking tot 2050 nauwelijks groeien of zelfs krimpen.

Onzekerheid bepaalt ook de marges van de volgende internationale studie. In The Lancet van 14 Juli 2020 verscheen een artikel van Vollset et al. “Fertility, mortality, migration, and population scenarios for 195 countries and territories from 2017 to 2100: a forecasting analysis for the Global Burden of Disease Study”(Open Access).

Nederland is een van de 195 landen waarvoor een prognose is gemodelleerd in deze studie. De auteurs berekenen een bevolkingspiek in 2033 van 17,5 miljoen en schatten een afname tot het eind van de eeuw. Naast een referentie scenario wordt de ontwikkeling doorgerekend als de duurzame ontwikkeling doelstellingen (SDG) van de VN voor vrouwen worden vervuld ten aanzien van onderwijs en contraceptie. Immers, hogere opleiding en betere toegang tot contraceptie doet de vruchtbaarheid dalen. Met de scenario’s wordt een vermindering van de bevolking berekend van net 11 miljoen inwoners, een kras verschil met de NIDI-CBS benadering. Hier een deel van de Tabel uit het Lancet artikel. Voor vrijwel geheel West Europa zit de vruchtbaarheidsindex nu al onder de 2, de grens waar volledige vervanging plaatsvindt en die zakt verder in de tijd. Voor Nederland van 1,66 in 2017 tot 1,39 in 2100, met inachtneming van de SDG doelstellingen.

Data in parentheses are 95% uncertainty intervals, unless specified otherwise. The SDG pace scenario had a custom rate of change that would allow all locations to meet the SDG targets for educational attainment and contraceptive met need by 2030. Population and total fertility rate values are presented as means. Estimates in 2017 are from GBD 2017 estimates. Peak population was calculated from 1990 up to 2100. Super-regions, regions, and countries are listed in alphabetical order. GBD=Global Burden of Diseases, Injuries, and Risk Factors Study. SDG=Sustainable Development Goal.

Dit zijn de resultaten van het Lancet artikel:

Findings

The global TFR (Total fertility Rate)in the reference scenario was forecasted to be 1·66 (95% UI 1·33–2·08) in 2100. In the reference scenario, the global population was projected to peak in 2064 at 9·73 billion (8·84–10·9) people and decline to 8·79 billion (6·83–11·8) in 2100. The reference projections for the five largest countries in 2100 were India (1·09 billion [0·72–1·71], Nigeria (791 million [594–1056]), China (732 million [456–1499]), the USA (336 million [248–456]), and Pakistan (248 million [151–427]). Findings also suggest a shifting age structure in many parts of the world, with 2·37 billion (1·91–2·87) individuals older than 65 years and 1·70 billion (1·11–2·81) individuals younger than 20 years, forecasted globally in 2100. By 2050, 151 countries were forecasted to have a TFR lower than the replacement level (TFR <2·1), and 183 were forecasted to have a TFR lower than replacement by 2100. 23 countries in the reference scenario, including Japan, Thailand, and Spain, were forecasted to have population declines greater than 50% from 2017 to 2100; China’s population was forecasted to decline by 48·0% (−6·1 to 68·4). China was forecasted to become the largest economy by 2035 but in the reference scenario, the USA was forecasted to once again become the largest economy in 2098. Our alternative scenarios suggest that meeting the Sustainable Development Goals targets for education and contraceptive met need would result in a global population of 6·29 billion (4·82–8·73) in 2100 and a population of 6·88 billion (5·27–9·51) when assuming 99th percentile rates of change in these drivers.

Voor Nederland staan de volgende grafieken op https://vizhub.healthdata.org/population-forecast/:

De onzekerheid in de modellen worden geïllustreerd door de gekleurde betrouwbaarheidsintevallen voor de twee scenario’s. Al in 1972 zakt de vruchtbaarheidsindez voor Nederland onder 2, en alleen de bovengrens van het betrouwbaarheidsinterval van het referentie scenario reikt tot voorbij dat niveau net voor 2040, en zakt op termijn weer.

Hier wordt de afname in de Nederlandse bevolking weergegeven, Alleen de bovengrens van het referentie scenario blijft in de buurt van de 17 miljoen inwoners van nu.

Uiteraard is er een verschil in beide benadering ten aanzien van de einddatum tussen beide studies, 2050 versus 2100. Maar het lijkt weinig aannemelijk dat als de vruchtbaarheid al in 2050 veel lager is dan op dit moment (Lancet studie), dat dan een aanvankelijke afname in de tweede helft van deze eeuw plotseling zou omslaan in een forse toename. Met alleen andere cijfers voor sterfte of migratie lijkt zo’n groei moeilijk in te zien.

Benieuwd wat de reacties zullen zijn op het Lancet artikel.

 

Pooled sampling in Covid-19 pandemie krijgt meer aandacht

Op dit blog is al eerder in april tweemaal gepleit voor pooled sampling voor het vaststellen van Covid-19 besmettingen, hier en hier.

In NRC van vandaag 17 juli staat een goed overzichtsartikel over een mogelijke tweede golf van besmettingen, waarin uitgebreid testen wordt aanbevolen. Ook pooled sampling komt aan de orde, en dat sluit mooi aan bij onze posts:

“Massatesten
Wanneer je grote groepen tegelijk op corona wilt testen, hoef je niet iedereen apart te testen. Je kunt de slijmmonsters van tientallen personen bij elkaar voegen (poolen) en vervolgens de genetische test op het virus uitvoeren. Dat is de snelste manier om een krappe testcapaciteit op te schalen.

Er zit wel een nadeel aan: met zoveel verschillende monsters bij elkaar wordt de genetische test minder gevoelig, maar het signaal is nog altijd sterk genoeg om er in een pool van dertig personen één besmet persoon te kunnen detecteren, toonden Duitse onderzoekers aan.

Deze strategie werkt uiteraard het best wanneer er weinig besmettingen zijn. Als het goed is testen dan de meeste samengevoegde pools negatief, waardoor het relatief weinig werk is om de positieve monsters uit te splitsen en opnieuw te testen om op individueel niveau vast te stellen wie er positief was.

Vrijwel iedereen
Chinese gezondheidsautoriteiten gebruikten de pooled testen toen zij in mei miljoenen inwoners van Wuhan opnieuw testten op corona. Hiermee werden enkele honderden nieuwe besmettingen ontdekt. De massatest van vrijwel iedereen in Wuhan laat zien dat op deze manier ook mensen met asymptomatische of presymptomatische Covid-19 kunnen worden opgespoord om ook het laatste restje van de epidemie te kunnen uitdoven.

Wetenschappers bedenken nog altijd nieuwe manieren waarop ze de ‘pakkans’ van het virus en dus de betrouwbaarheid van massatesten kunnen verbeteren. Israëlische onderzoekers bedachten bijvoorbeeld een methode waarbij ieder individueel monster volgens een algoritme verdeeld wordt over tientallen pools met telkens andere combinaties van monsters van honderden andere mensen. De combinatie van pools die positief zijn wijst dan precies die ene persoon aan die besmet is. Zo kan de efficiëntie van massatesten nog wel acht keer omhoog, schrijven de Israëli’s.“

Mike Shellenberger exuseert zich

Update 29-6-2020

Forbes is zich kennelijk rot geschrokken en heeft de pagina direct gedeactiveerd. Dat kun je uiteraard verwachten als zo iemand uit de klimaatkast komt. Shellenberger heeft zijn verhaal nu elders geplaatst.

Oorspronkelijke tekst

Een van de meest vooraanstaande milieu – en klimaatactivisten Mike Shellenberger heeft in een artikel in Forbes (zie update hierboven) zijn excuses aangeboden:

“On behalf of environmentalists everywhere, I would like to formally apologize for the climate scare we created over the last 30 years. Climate change is happening. It’s just not the end of the world. It’s not even our most serious environmental problem.”  

Continu angst aanjagen voor het einde van de wereld garandeert altijd  succes. Zij die niet daarin geloven, zijn immers de ongelovigen, de deniers, tegen wie je je moet verzetten. Geen enkele ruimte bieden voor relativisme of andere meningen. Dat is het plaatje van de milieu-  en klimaatdiscussie van de afgelopen decennia.

Shellenberger vertelt hoe hij zich als jonge man gestort heeft op milieuproblemen, met name in Zuid-Amerika: 30 jaar milieuactivist en 20 jaar klimaatactivist.

Shellenberger licht zijn “coming out” uitgebreid toe, en heeft daarover nu ook een boek geschreven met als titel “Apocalyps Never. Why Environmental Alarmism Hurts Us All.”

In zijn Forbes artikel erkent hij uiteraard wel de klimaatverandering, maar nuanceert hij de absolute prioriteit die velen daaraan geven. Hij schaamt zich voor de vaak overdreven aangstaanjagende uitspraken van anderen (en van hem zelf). Zo noemt hij een aantal feiten die klinken als uitspraken van climate deniers:

• Humans are not causing a “sixth mass extinction”
• The Amazon is not “the lungs of the world”
• Climate change is not making natural disasters worse
• Fires have declined 25% around the world since 2003
• The amount of land we use for meat — humankind’s biggest use of land — has declined by an area nearly as large as Alaska
• The build-up of wood fuel and more houses near forests, not climate change, explain why there are more, and more dangerous, fires in Australia and California
• Carbon emissions have been declining in rich nations for decades and peaked in Britain, Germany and France in the mid-seventies
• Adapting to life below sea level made the Netherlands rich not poor
• We produce 25% more food than we need and food surpluses will continue to rise as the world gets hotter
• Habitat loss and the direct killing of wild animals are bigger threats to species than climate change
• Wood fuel is far worse for people and wildlife than fossil fuels
• Preventing future pandemics requires more not less “industrial” agriculture

De coronacrisis stelt de andere thema’s in perspectief. Dat zal allicht bijdragen tot veranderende inzichten, zoals Shellenberger in zijn artikel en boek betoogt.